Zakres uslug - Postępowania podatkowe

Postępowania podatkowe

1. Czynności sprawdzające - dokonywane są przez organy podatkowe I instancji. W zakresie dokumentów dotyczących wymiany z państwami członkowskimi UE informacji o podatku od towarów i usług czynności sprawdzających dokonuje Szef Krajowej Administracji Skarbowej lub organ podatkowy upoważniony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Czynności sprawdzające są procedurą najmniej sformalizowaną w porównaniu z postępowaniem podatkowym i kontrolą podatkową. Przepisy dotyczące funkcjonowania czynności sprawdzających znajdziemy w Ordynacji podatkowej w dziale V zatytułowanym „Czynności sprawdzające”. Przywołana ustawa nie zawiera definicji czynności sprawdzających, wskazuje natomiast ich zakres podmiotowy i przedmiotowy.
2. Kontrola podatkowa – jest jednym z rodzajów postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych, a zarazem jednym z rodzajów kontroli w zakresie finansów publicznych (kontroli finansowej). Celem kontroli podatkowej jest sprawdzenie, czy kontrolowani wywiązują się z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego. Kontrolę podatkową podejmuje się z urzędu. Kontrolę podatkową przeprowadzają organy podatkowe pierwszej instancji. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przeprowadza kontrolę podatkową, której celem jest sprawdzenie stosowania uznanej przez ten organ metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi. Kontrola może być przeprowadzona u podatników, płatników, inkasentów oraz ich następców prawnych. Przebieg kontroli kontrolujący dokumentuje w protokole. Stan faktyczny może być ponadto utrwalony za pomocą aparatury rejestrującej obraz i dźwięk lub na informatycznych nośnikach danych. Kontrolowany, który nie zgadza się z ustaleniami protokołu, może w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia przedstawić zastrzeżenia lub wyjaśnienia, wskazując równocześnie stosowne wnioski dowodowe. Jeżeli w trakcie kontroli podatkowej zostaną stwierdzone nieprawidłowości, organ, co do zasady, wszczyna następnie postępowanie podatkowe celem wydania decyzji podatkowej.
3. Postępowanie podatkowe – ma na celu, co do zasady, ustalenie (określenie) w prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego. Wszczynane jest przez organ pierwszej instancji z urzędu lub na żądanie strony. Stroną takiego postępowania może być: podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny, a także osoba trzecia, o której mowa w art. 110-117c Ordynacji podatkowej, która z uwagi na swój interes prawny żąda czynności organu podatkowego, do której czynność organu podatkowego się odnosi lub której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy. Wartością nadrzędną w tym postępowaniu, mimo, że interes publiczny ma tu szczególne znaczenie, jest ochrona podatnika. Postępowanie ma być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, a te obowiązane są udzielać niezbędnych informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego, pozostających w związku z przedmiotem danego postępowania. Poza tym winny one działać szybko i wnikliwie, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, i podejmować wszelkie niezbędne działania w celu wyjaśnienia stanu faktycznego.
4. Kontrola celno-skarbowa – dotyczy ona przede wszystkim przestrzegania przez podatników  przepisów prawa podatkowego. Przez przepisy prawa podatkowego rozumieć należy przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Kontrola ta swoim zakresem obejmować może: przestrzeganie przepisów prawa celnego oraz innych przepisów związanych z przywozem i wywozem towarów, prowadzenie gier hazardowych i automatów do gry, przestrzeganie przez rezydentów i nierezydentów prawa dewizowego, ruch i transport drogowy oraz paliwa i wiele innych. Wykonywanie kontroli celno-skarbowej należy do naczelników urzędów celno-skarbowych. Wszczęcie kontroli celno-skarbowej następuje z urzędu, co do zasady, na podstawie upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej udzielonego kontrolującemu. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego zakończona kontrola celno-skarbowa przekształca się w postępowanie podatkowe, chyba, że kontrolowany złożył odpowiednią korektę deklaracji podatkowej. Naczelnik urzędu celno-skarbowego, który przeprowadził kontrolę i sporządził wynik kontroli celno-skarbowej, jest właściwy do przeprowadzenia postępowania podatkowego i wydania decyzji.
5. Postępowanie egzekucyjne w administracji – w przypadku zaległości podatkowych, prowadzone jest przez naczelnika urzędu skarbowego lub właściwy organ gminy. Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek lub ratę podatku. Tak rozumianą zaległość odnosi się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta. Na równi z zaległością podatkową traktuje się także:

• nadpłatę, jeżeli w zeznaniu (rocznym) lub w deklaracji (podatku akcyzowego i o wpłatach z zysku) została wykazana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, a organ podatkowy dokonał jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowych bądź bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych,
• zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej lub został on zaliczony na poczet zaległości podatkowej albo bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wykaże, że nie nastąpiło to z jego winy,
• wynagrodzenie płatników lub inkasentów pobrane nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej,
• oprocentowanie nienależnej nadpłaty bądź zwrotu podatku zwrócone lub zaliczone na poczet zaległych, bieżących lub przyszłych zobowiązań podatkowych.